Er kan nog heel veel beter in de geboortezorg. Er is sprake van een ‘belangenstrijd’. We moeten stoppen met wijzen naar elkaar wie hierin schuld heeft; ieder van ons is hier verantwoordelijk voor: de overheid, ziekenhuizen, verloskundigen en zelfs ook de generatie vrouwen die nu zwanger zijn maken het lastig om geboortezorg naar een kwalitatief hoger plan te tillen. Maar we kunnen het tij nog keren.
Ziekenhuizen
Ziekenhuizen op het gebied van geboortezorg wensen steeds meer macht. Bevallingen worden gezien als een medisch proces waar geld aan te verdienen valt. Hoe meer medische ingrepen, hoe meer er gedeclareerd kan worden. Er wordt gesmeten met wetenschappelijk onderzoek waarin medici denken te bewijzen dat het beter is voor zwangere vrouwen om zich te laten inleiden (inleiden = de bevalling op een kunstmatige manier opwekken). De protocollen die ik 15 jaar geleden in mijn handen had als verloskundige en protocollen die nu geschreven worden lijkt alsof elke zwangerschap ineens een probleem is geworden. Waardoor zwangerschappen en bevallingen stilletjes aan van een natuurlijk proces ineens een gevaar of ziekte dreigen te worden. Maar het is de marktwerking die vooral in de protocollen staan beschreven; de marktwerking in de geboortezorg; een machtsspel over de rug van de zwangere heen … vreselijk om dat te zien. Kunnen wij samen dit tij nog keren?
We lijken in de geboortezorg onrustzaaiers te worden in plaats van zorgverleners
Verloskundigen
En ja, ik schrijf dit als verloskundige en ik stel dus bovenaan dit artikel dat ieder van ons debet is aan een stroeve geboortezorg. Ook wij als verloskundigen. Verloskundigen worden steeds meer manager van hun steeds groter wordende verloskundigenpraktijken. De verloskundigen die ineens manager zijn geworden zetten jonge afgestudeerde verloskundigen in om voor hen te werken: ik noem dit loonslaven die dag en nacht klaarstaan voor bevallingen. Hebben verloskundigen hierdoor nog wel de tijd om echt naast een barende te gaan zitten die tien uur over haar bevalling doet? We weten uit onderzoek dat continue baringsbegeleiding een goede uitkomst biedt van een bevalling.
Verloskundigen moeten weer gaan doen waar ze goed in zijn: waar hun passie ligt. Gewoon bevallingen doen en zwangere vrouwen blij maken. Kunnen wij als verloskundigen het tij nog keren?
Zwangeren
Tenslotte de zwangere vrouwen zelf. Ook zij kunnen wat doen om geboortezorg te verbeteren. De generatie vrouwen die nu gaan bevallen stellen steeds vaker extreme eisen aan het bevalproces. Er worden soms wel drie A’4’tjes volgeschreven hoe ze hun bevalling willen zien. Daarmee komt een zwangere vrouw met haar partner bij me op het spreekuur. Het lijkt soms geen vraag te zijn hoe ze het wil, maar meer een eis. Zo had ik laatst een vrouw die thuis in bad wilde bevallen, maar duidelijk aangaf dat ze niet wilde dat ik de harttonen van het kind hoorde. Het moest een natuurlijke bevalling worden. Dat vind ik ongelooflijk. Dat een aanstaande moeder me dit vraagt om niet haar kindje in de gaten te willen houden. Verloskundig actief zijn doe je met een bak aan kennis en protocollen die je in je hoofd hebt zitten. Maar ook met je hart. En met je intuïtie. En deze vrouw vraagt me dus dit allemaal los te laten en te doen wat zij wil. Dat kan ik niet. Ik heb haar geadviseerd een andere verloskundige te zoeken. De generatie vrouwen die nu gaat bevallen is opgegroeid met het besef dat alles maakbaar is en te regelen. Het is de generatie vrouwen die hun telefoon(waarop alles te regelen is) letterlijk met een wee in haar hand ligt en waarop de wee met een speciale app wordt geregistreerd. Terwijl bevallen juist met de volgende tip het beste werkt: ’hoofd leeg, lijf aan.’ Vertrouwen vinden in hun zorgverlener helpt hen veel meer aan een goed bevalproces in plaats van hele kantjes te schrijven. Maar aan de andere kant snap ik ook wel al die geboorteplannen als je als zwangere bij een grote verloskundigenpraktijk terecht komt waar je iedere controle iemand anders ziet.
Wat vind jij?
Hoe kunnen we nu zorgen dat we met zijn allen weer zien dat belangenstrijd in de geboortezorg meer kapot maakt dan we denken? Dat de overheid meekijkt naar de juiste zorg? Dat we primair kunnen kijken naar de beste zorg op de juiste plaats? Dat zwangere vrouwen meer vertrouwen krijgen in zichzelf en hun zorgverlener?
